Plantun de Prouvènço

Pèr coumpara dos planto d'encò nostre

Camphorosma monspeliaca & Taraxacum officinale

fotò
fotò
Canfourato

Camphorosma monspeliaca

Amaranthaceae Chenopodiaceae

Autre noum : Canfrado.

Noms en français : Camphorine de Montpellier, Camphrée.

Descripcioun :
La canfourato es une planto rebaladisso que trachis dins li tepiero sablouso majamen en ribo de mar. Li cambo soun cuberto de péu crespu, li fueio d'en bas soun primo alor que li d'en aut, soun mai óuvalo. Li flour, mistoulino, an 4 estamino e dous estigmate.

Usanço :
Au contro de ço que se pòu legi un pau d'en pertout, la canfourato a pas gès d'óudour de canfre (o bessai acò èi de vèire emé li relarg). La planto sarrié vertuouso contro lou tussi, pèr faire pissa, suda, e pèr sougna li plago e li macaduro.

Port : Pichoto planto lignouso
Taio : 10 à 60 cm
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Camefite
Cicle bioulougico : Planto renadivo

Gènre : Camphorosma
Famiho : Amaranthaceae
Famiho classico : Chenopodiaceae


Coulour de la flour : Verdo
Petalo : ges
Ø (o loungour) flour : 2 à 3 mm
Flourido : Estiéu - Autouno

Sòu : Ca
Autour basso e auto : Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Avoust à Nouvèmbre

Liò : Mar - Sablo - Tepiero seco - Escoumbre e proche dis oustau
Estànci : Termoumediterran à Mesoumediterran
Couroulougi : Éurasiatico-Cèntre-Ouèst
Ref. sc. : Camphorosma monspeliaca L., 1753

fotò
fotò
Pisso-chin

Taraxacum officinale

Asteraceae Compositae

Àutri noum : Pisso-can, Pisso-au-lié, Mourre-pourcin, Cicourèio-de-prat, Engraisso-porc.

Noms en français : Pissenlit officinal, Dent de lion.

Descripcioun :
Vaqui lou mai coumun di pisso-chin. L'avès segur recouneigu emé si fueio retaiado en rouseto sènso alo, soun cepoun espés, si flour soulitàri (coumpausado) en aut de si pecou boutis. Lis akène soun gris clar e li bratèio (un pau banarudo o noum) revessado sus la cambo. Sian revengu, après proun de chanjamen au noum latin d'óurigino dins aquéu group RUDERALIA.

Usanço :
Ei bessai ço que se fai de miés dins l'ensalado champanello. Lou poudès culi tre li pluèio d'autouno e fin qu'en mai en mountagno. Lou pisso-chin èi vertuous contro li mau de fege, lou quiéu tapa e mai encaro. Oublidès pamens pas qu'èi diureti, lou pisso-chin.

Port : Erbo
Taio : 10 à 60 cm
Fueio : basalo
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo

Gènre : Taraxacum
Famiho : Asteraceae
Famiho classico : Compositae
Tribu : Cichorieae
Ordre : Asterales

Coulour de la flour : Jauno
Petalo : >5
Ø (o loungour) enflourejado : 2 à 3,5 cm
Flourido : Printèms Autouno

Sòu : Ca
Autour basso e auto : Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Remarco : Ensalado champanello
Mars à óutobre

Liò : Champ - Prado umido - Bos clar
Estànci : Mesoumediterran à Subaupen
Couroulougi : Éurasiatico-Cèntre-Ouèst
Ref. sc. : Taraxacum officinale F.H.Wigg., 1780 (= Taraxacum dens-leonis subsp. officinale (Lyons) Douin, 1923 )

Partisoun en Prouvènço : CCC à C : mai o mens coumuno ; R à RRR : pulèu o forço raro ; "ges" dins aquéu relarg.
fotò Rose Plano Auto Basso Safrouso Preaupenco Marino Aup
CCC
CCC
CCC
CCC
CCC
CCC
CC
CC

Camphorosma monspeliaca & Taraxacum officinale

R
C
ges
C
C
ges
ges
ges

Coumpara Canfourato emé uno autro planto

fotò

Coumpara Pisso-chin emé uno autro planto

fotò